Atopowe Zapalenie Skóry, czyli AZS to alergiczna choroba zapalna skóry, która objawia się problemami z suchością oraz uporczywym swędzeniem. Objawy mogą ujawnić się już we wczesnym dzieciństwie. Często wiąże się to z rozdrażnieniem, problemami ze snem oraz niepokojem u dziecka.
AZS to choroba, która ma podłoże genetyczne. Ma to związek z nieprawidłową pracą układu immunologicznego, a także wadami w budowie samego naskórka. Zaburzenia prowadzą do zwiększonej produkcji przeciwciał IgE. Powoduje to reakcje na czynniki zewnętrzne, czyli alergeny. Charakterystyczny dla choroby jest długotrwały przebieg oraz częste nawroty nawet po długim czasie bez objawów.
W ostatnich latach zachorowalność na AZS zwiększyła się. Badania wskazują, że chorych może być już około 20% dzieci. Przebieg AZS jest dzielony na trzy fazy. Pierwsza z faz rozwija się w okresie niemowlęcym. Wtedy często rozwija się rumień na policzkach oraz wysypka w formie grudek i pęcherzy. Druga faza obejmuje okres dziecięcy, od około 3 roku życia. Wtedy zmiany często pojawiają się w zgięciach kolan oraz łokci, a także okolicach dłoni i nóg. Skóra staje się sucha, szorstka oraz zgrubiała. Ostatnia faza rozwija się powyżej 12 roku życia. Wysypka może objąć znaczną część ciała i czasem jest bardzo trudna do zwalczenia.
Atopowe Zapalenie Skóry może wiązać się z licznymi problemami. Jednym z najgorszych objawów jest uporczywe swędzenie. Jest ono dokuczliwe zwłaszcza w nocy, kiedy dziecko budzi się nawet kilkanaście razy. Powoduje to niewyspanie oraz stres, co z kolei dodatkowo zaognia objawy. Dziecko często zaczyna się uporczywie drapać, co również zaostrza przebieg choroby, a nawet prowadzi do powstania ran. Do uszkodzonych tkanek skóry mogą przenikać bakterie, co powoduje stan zapalny. Rany mogą powodować ból oraz rozdrażnienie dziecka.
Kolejnym z problemów jest wygląd skóry. Czerwona, łuszcząca skóra wygląda bardzo źle i często powoduje niepewność oraz wstyd dziecka. AZS zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia astmy oraz alergicznego nieżytu nosa.
Walka z AZS jest często bardzo trudna. Wymaga pomocy pediatry oraz dermatologa. Główne leczenie opiera się na pielęgnacji skóry oraz unikaniu alergenów. Konieczny jest dobór odpowiednich emolientów. Często konieczne jest również zastosowanie leków przeciwhistaminowych.